طبق نتایج مطالعه‌ای جدید، ورزش مرتب با وزنه‌ با کاهش خطر مرگ ناشی از هر عاملی جز سرطان ارتباط دارد.

همچنین طبق این تحقیق که در نشریه بریتانیایی طب ورزشی منتشر شد، داشتن برنامه ورزشی هفتگی که هم شامل وزنه‌زدن و هم فعالیت‌های هوازی باشد می‌تواند اثر مضاعفی در این مورد داشته باشد.

این محققان شامل پژوهشگرانی از موسسه ملی سرطان راکویل ایالات متحده می‌گویند بر اساس دستورالعمل‌های فعلی، پیوند میان انجام ورزش مداوم هوازی با کاهش خطر مرگ معلوم بود، اما تاکنون مشخص نبود ورزش کردن با وزنه می‌تواند همین اثر را داشته باشد یا خیر.

در این مطالعه جدید، محققان هم جداگانه و هم با همدیگر اثرهای احتمالی ورزش با وزنه و فعالیت‌های هوازی را بر میزان خطر مرگ بزرگسالان مسن‌تر ارزیابی کردند.

آنان برای انجام این تحقیق از داده‌های شرکت‌کنندگان در طرح آزمایشی غربالگری سرطان پروستات، ریه، راست‌روده و تخمدان استفاده کردند، طرحی که در سال ۱۹۹۳ آغاز شد و شامل ۱۵۴ هزار و ۸۹۷ مرد و زن ۵۵ تا ۷۴ ساله از ۱۰ مرکز سرطان مختلف در سراسر ایالات متحده بود.

به علاوه، در سال ۲۰۰۶ از بیش از ۱۰۰ هزار شرکت‌کننده این طرح آزمایشی نیز پرسیده شد در طول آن سال با وزنه ورزش کرده‌اند یا نه و در این صورت چند وقت ‌یک‌بار این کار را کرده‌اند.

در این مطالعه خاطرنشان شده است بیش از ۲۸ هزار شرکت‌کننده در طول این مدت پایش که متوسط آن ۹ سال و نیم بود جان باختند.

شرکت‌کنندگان در این طرح آزمایشی هم‌چنین فراوانی و مدت فعالیت ورزشی شدید و متوسطشان در سال پیش از آن را اعلام کردند.

محققان بر اساس مجموع دقیقه‌های فعالیت بدنی متوسط تا شدید (ام‌وی پی‌ای)، آنان را به چهار گروه شامل بی‌تحرک، میزان فعالیت هوازی ام‌وی‌پی‌ای ناکافی (۱ تا ۱۴۹ دقیقه)، میزان فعالیت کافی (بیش از ۱۵۰ دقیقه) و بسیار فعال با ۳۰۱ دقیقه فعالیت یا بیشتر تقسیم کردند.

نزدیک به یک‌چهارم پاسخ‌دهندگان گفتند قدری وزنه می‌زنند و حدود ۱۶ درصد گفتند به‌طور مرتب بین یک تا شش بار در هفته وزنه می‌زنند.

به گفته محققان، حدود یک‌سوم شرکت‌کنندگان فعالیت هوازی‌شان به اندازه رهنمودهای ام‌وی‌پی‌ای یا بیشتر از آن بود.

طبق یافته‌های محققان از این داده‌ها، وزنه‌زدن و فعالیت هوازی ام‌وی‌پی‌ای هر دو به‌طور مستقل با کاهش دادن خطر مرگ به دلایل مختلف، ازجمله بیماری قلبی عروقی و نه سرطان پیوند دارند.

به گفته آن‌ها هفته‌ای یک یا دو بار وزنه زدن با ۱۴ درصد کاهش خطر مرگ پیوند دارد.

طبق یافته‌های این مطالعه در میان آن‌هایی هم که وزنه نمی‌زدند، اما فعالیت هوازی ام‌وی‌پی‌ای داشتند خطر مرگ به هر دلیلی در قیاس با آن‌ها که نه وزنه می‌زدند نه فعالیت هوازی ام‌وی‌پی‌ای داشتند ۲۴ تا ۳۴ درصد کمتر بود.

به گفته این محققان کمترین خطر مرگ به گروهی تعلق داشت که هر دو نوع این فعالیت‌های جسمانی را انجام می‌دادند.

بااینکه این مطالعه ماهیت مشاهده‌ای دارد نه علت‌یابی، محققان می‌گویند یافته‌هایشان ممکن است تحت تاثیر عواملی مثل شدت ورزش، بار و حجم تمرین بوده باشد.

طبق نظریه این محققان در شرح یافته‌هایشان، کل توده بدون چربی بدن می‌تواند با کاهش خطر مرگ پیوند داشته باشد.

این محققان در مطالعه‌شان نوشته‌اند «یافته‌های ما مبنی بر این که کمترین خطر مرگ برای آن‌هایی است که هر دو نوع ورزش را انجام می‌دهند، پشتوانه نیرومندی برای توصیه‌های کنونی در مورد انجام هر دو نوع فعالیت هوازی و تقویت ماهیچه‌ها محسوب می‌شود. افزودن وزنه‌زدن به برنامه‌های فعالیت جسمانی احتمال دارد برای بزرگ‌سالان مسن مفید باشد.»